Eerste week
Blijf op de hoogte en volg Claartje
17 September 2012 | Spanje, Málaga
De eerste week is echt sneller gegaan dan dat ik had verwacht. Eigenlijk net als alle andere dingen. Zondag kon ik nog geen woord Spaans en nu kan ik mezelf al redelijk verstaanbaar maken door woorden te zeggen en dingen aan te wijzen. Echt praten met handen en voeten dus. Maar het werkt wel.
Maandag was de eerste dag van school, en wat zo fijn is aan dicht bij school wonen, ks dat we dus ook laat kunnen vertrekken. En stel nou dat we te laat vertrekken, maakt dat niet uit, want ik heb in deze week al gemerkt dat de Spanjaarden niet zo op de tijd letten.
Toen we op school kwamen moesten we dus eerst een kwartier wachten, wat helemaal niet zo erg was want dan kon je de mensen bekijken die allemaal nieuw waren, en werden de leraren aan ons voorgesteld. Daarna moesten we een niveau test doen, die ik net zo goed had kunnen overslaan. Ik had 4 dingen ingevuld, ongeveer, en die werden meteen met rood doorgestreept. Daarna kregen we een rondleiding door de school en moesten we met zijn allen de bus in naar het centrum. Helaas niks van verstaan, want de gids prate zo snel, dat het bijna leek alsof ze het imago van de Spanjaarden die altijd te laat komen wilde wegvagen. Na de excursie hadden we 2 uur les en moesten we onszelf voorstellen aan de klas. Dat was wel lachen.
Ik heb dus steeds les van half 9 tot half 1, dus niet lang maar wel lang genoeg. De leraren spreken namelijk geen woord Engels, dus alles wordt in snel Spaans naar ons hoofd geslingerd en elke keer als de toon van haar zin vragend is keek iedereen met grote ogen en zei 'heh???'. De leraren wisselen steeds, dus elk uur een ander, maar ook allemaal in het Spaans.
Veel mensen blijven maar 2 weken, dus iedereen was maandag avond zo van: we gaan uit. Nou, mij niet gezien. Heb de hele week het gevoel gehad alsof ik een jetlag had, en ik heb het rustig aan gedaan. Moet je je voorstellen hoe dat zou zijn als ik om 4 uur in de middag al was begonnen met feesten. Je zou me kunnen opvegen.
Maar nu begin ik wel aan het ritme te wennen en ik ben al veel minder moe dus dat is heel fijn.
Ik kan maar niet vaak genoeg zeggen hoe ik blof met mijn gastgezin. Wat een ontzettend lieve mensen! Echt waar. Ik heb zaterdag heel lang met ze gepraat en ze zeiden: 'Je blijft hier een lange tijd, dus je maakt nu deel uit van de familie'. Vond ik zo lief!!! En we worden ook aan alle familie leden voorgesteld. Nu net nog, terwijl ik aan het schrijven was, kwam de moeder van Valerie binnen met een vers stokbrood vooe het ontbijt en kuste 2 keer op de wang en vroeg hoemhet ging, lekker geslapen, etc. en ging weer naar huis. Zo grappig. Iedereen van de familie woont in dezelfe buurt, dus het is een komen en gaan van familie. Net als bij opa en oma. Heel gezellig.
De films beginnen hier i.p.v 20.30 om 22.30 en in het Spaans. Zo jammer, want snap er echt de ballen van. Als mijn gastgezin of de leraren Spaans praten gaat het nog, maar in de films is alles gesyngroniseerd en praten snel! Dus ik denk dat ik de films nog een keer in het Engels moet zien. Maar geen man over boord, nu kan ik tenminste de hele tijd staren naar de acteur, want van de Spaanse ondertiteling snap ik al helemaal niks. Zo kon ik me gisteren goed concentreren op het lekkere lichaam van Channing Tatum :D
Elke vrijdag is een niveau test en ik ben gepromiveerd naar een level hoger, dus ben nu heel blij!
Het is nu ook niet meer zo wennen aan het gezin. We hebben een beetje onze vaste plekken om te zitten en het ritme. Zo ben ik nu de vaste toaster. En zit ik altijd tegenover alfonzo.
Zaterdag heb ik ook voor het eerst de was gedaan, en niks is gekrompen of verkleurd, dus ik kan zeggen dat alles goed gaat hier. Had vorige week een dag wel heeeeel erg veel last van heimwee, maar dat wordt nu ook minder.
Het komt wel goed met mij hier :D
Maandag was de eerste dag van school, en wat zo fijn is aan dicht bij school wonen, ks dat we dus ook laat kunnen vertrekken. En stel nou dat we te laat vertrekken, maakt dat niet uit, want ik heb in deze week al gemerkt dat de Spanjaarden niet zo op de tijd letten.
Toen we op school kwamen moesten we dus eerst een kwartier wachten, wat helemaal niet zo erg was want dan kon je de mensen bekijken die allemaal nieuw waren, en werden de leraren aan ons voorgesteld. Daarna moesten we een niveau test doen, die ik net zo goed had kunnen overslaan. Ik had 4 dingen ingevuld, ongeveer, en die werden meteen met rood doorgestreept. Daarna kregen we een rondleiding door de school en moesten we met zijn allen de bus in naar het centrum. Helaas niks van verstaan, want de gids prate zo snel, dat het bijna leek alsof ze het imago van de Spanjaarden die altijd te laat komen wilde wegvagen. Na de excursie hadden we 2 uur les en moesten we onszelf voorstellen aan de klas. Dat was wel lachen.
Ik heb dus steeds les van half 9 tot half 1, dus niet lang maar wel lang genoeg. De leraren spreken namelijk geen woord Engels, dus alles wordt in snel Spaans naar ons hoofd geslingerd en elke keer als de toon van haar zin vragend is keek iedereen met grote ogen en zei 'heh???'. De leraren wisselen steeds, dus elk uur een ander, maar ook allemaal in het Spaans.
Veel mensen blijven maar 2 weken, dus iedereen was maandag avond zo van: we gaan uit. Nou, mij niet gezien. Heb de hele week het gevoel gehad alsof ik een jetlag had, en ik heb het rustig aan gedaan. Moet je je voorstellen hoe dat zou zijn als ik om 4 uur in de middag al was begonnen met feesten. Je zou me kunnen opvegen.
Maar nu begin ik wel aan het ritme te wennen en ik ben al veel minder moe dus dat is heel fijn.
Ik kan maar niet vaak genoeg zeggen hoe ik blof met mijn gastgezin. Wat een ontzettend lieve mensen! Echt waar. Ik heb zaterdag heel lang met ze gepraat en ze zeiden: 'Je blijft hier een lange tijd, dus je maakt nu deel uit van de familie'. Vond ik zo lief!!! En we worden ook aan alle familie leden voorgesteld. Nu net nog, terwijl ik aan het schrijven was, kwam de moeder van Valerie binnen met een vers stokbrood vooe het ontbijt en kuste 2 keer op de wang en vroeg hoemhet ging, lekker geslapen, etc. en ging weer naar huis. Zo grappig. Iedereen van de familie woont in dezelfe buurt, dus het is een komen en gaan van familie. Net als bij opa en oma. Heel gezellig.
De films beginnen hier i.p.v 20.30 om 22.30 en in het Spaans. Zo jammer, want snap er echt de ballen van. Als mijn gastgezin of de leraren Spaans praten gaat het nog, maar in de films is alles gesyngroniseerd en praten snel! Dus ik denk dat ik de films nog een keer in het Engels moet zien. Maar geen man over boord, nu kan ik tenminste de hele tijd staren naar de acteur, want van de Spaanse ondertiteling snap ik al helemaal niks. Zo kon ik me gisteren goed concentreren op het lekkere lichaam van Channing Tatum :D
Elke vrijdag is een niveau test en ik ben gepromiveerd naar een level hoger, dus ben nu heel blij!
Het is nu ook niet meer zo wennen aan het gezin. We hebben een beetje onze vaste plekken om te zitten en het ritme. Zo ben ik nu de vaste toaster. En zit ik altijd tegenover alfonzo.
Zaterdag heb ik ook voor het eerst de was gedaan, en niks is gekrompen of verkleurd, dus ik kan zeggen dat alles goed gaat hier. Had vorige week een dag wel heeeeel erg veel last van heimwee, maar dat wordt nu ook minder.
Het komt wel goed met mij hier :D
-
17 September 2012 - 10:12
Marianne:
Lieve Claartje,
Wat gezellig, je verslag van je eerste ervaringen daar.
Ja, dat snel praten vind ik ook het moeilijkst van alles.
Voordat je over een woord of zin kan nadenken zijn zij
al regels verder.
Het voordeel is wel dat de Spanjaard alles drie of vier
keer vertelt dus krijg je vaak herkansingen.
Maar fijn joh dat je het zo hebt getroffen met je gastgezin.
Wat dat betreft zijn de Spanjaarden zoveel gastvrijer dan
de Fransen.
Wij vertrekken op z'n vroegst pas morgen naar Spanje,
omdat de auto niet in orde is en we hopen dat ze het euvel
snel gaan oplossen.
Hier wordt het langzaam aan wat frisser en voel je dat de
herfst in aantocht is. Dus snel wegwezen maar.
Ollie is een kaal ratje maar wel fijn voor haar wanneer ze in
de warmte komt. Gewoon even twee weken afzien en dan
lijkt het weer wat.
Nou, veel succes in het volgende level en geniet ervan.
liefs van ons,
Emile en Marianne
-
17 September 2012 - 11:32
Oom Ot:
Dat is een aangename verrassing, Claar! Het is op deze manier net of ik óók een beetje in Malaga ben en de bijzonderheden van de spaanse gewoonten en vooral het gezinsleven daar van nabij eens leer kennen.
Het feit dat je na een week al elementaire woorden en aanwijzingen begrijpt wijst erop dat je je wel gauw op je gemak zult voelen.
Maar welke cursus volg je nu precies?
Ik zal je aantekeningen blijven volgen, kind, en aan grootje doorgeven.
Fuerza y el éxito!
Ome Ot
-
17 September 2012 - 11:46
Jet:
Hey Claartje, geweldig om je verhaal te lezen. Ben helemaal blij dat je zo'n goede start hebt gemaakt met je Spaanse avontuur want ook ik had een beetje buikpijn. Gelukkig heb je het enorm getroffen met je gastgezin zodat je je ook echt "thuis" kunt voelen.
JH mist je wel heel erg dus probeer maar een keertje vaker met hem te skypen zodat hij kan zien of het wel goed met je gaat.
Ik kijk uit naar je volgende verslag, zorg er vooral voor dat je daar geniet van alles wat op je pad komt!
Hug,
Jet -
18 September 2012 - 13:41
Natasja:
Lieve Claartje
Leuk hoor om zo te lezen hoe jouw eerste week is geweest!
Fijn dat je bij jouw gast gezin al een beetje thuis voelt. Dat is toch wel erg belangrijk.
Een hele fijne week en kijk alweer uit naar jouw volgend verslag.
xx Natasja
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
