Eat, Sleep, Work, Repeat
Blijf op de hoogte en volg Claartje
21 September 2015 | Verenigd Koninkrijk, Londen
Ja, zoals de titel al misschien verklapt is dat het ritme van mijn dagelijks leven. Ik ben nu officieel een maand in Londen en eigenlijk heb ik er nog niet veel van gezien.
Hoewel mijn eerste twee weken best wel fijn waren qua rooster, wordt het tempo nu opgevoerd. Wat eerst 35 uur per week waren zijn nu bijna 60. Gelukkig krijg ik overuren en extra werkdagen uitbetaald, dus daar kan ik niet over klagen.
Enige nadeel is dat je door de vermoeidheid meer dingen laat vallen, soms verkeerde bestellingen maakt, en van de ene voet op de andere wiebelt omdat je gewoon niet meer kunt staan na 15 uur.
Maar ondanks deze klaagzang is het toch wel echt leuk. Ik en één iemand anders zijn nu aan het groeien tot chef de comis, ofja, in de leer om dat te worden. Enige nadeel is dat de twee personen waar we het meest van kunnen leren (de Head Chef en de Senior Sous Chef) vertrekken. Huilen met de pet op.
De nieuwe huisgenoten zijn ontzettend aardig en we zijn nu al twee weken bezig om een borrel te organiseren, maar aangezien wij drie uit NL nooit een vaste dag vrij hebben, is het iets moeilijker dan gedacht om zomaar even wat te gaan drinken ergens.
Het regenseizoen is even op een stop gezet. Het was de afgelopen dagen matig bewolkt, zonnig en maar liefst 19 graden. Helaas van een afstand van kunnen genieten, aangezien ik dubbele shifts moest werken.
Verder heb ik mijn eerste gesprek gehad met de head chef (moet ik elke maand hebben) en deze was erg positief. Ze zien veel potentie in mij (wat ik betwijfel omdat ik de grootste kneus ter wereld ben in de keuken) en de senior sous-chef zei dat ik over vijf jaar misschien wel manager zou kunnen worden. Laten we het hopen :D
Nog een week en dan ga ik alweer een weekendje naar NL om even bij te komen. Lekker veel melk drinken, goed bijslapen en een beetje shoppen. Kan niet wachten! En natuurlijk weer pap en mam zien, die ik erg mis, maar natuurlijk ook mijn brüderlein.
De chefs in de keuken vragen wat ik mis van thuis. Natuurlijk gokken ze zelf en komen dan met: Wiet, Kaas, de Wallen, etc. Maar eigenlijk mis ik niet zoveel. Het brood is te eten (hoewel het een lange zoektocht was om een goed merk te vinden), de pindakaas is oké, en als je van heel sterke kaas houdt op je brood, dan is de cheddar goed te doen. Alleen de melk is niet te drinken.
Verder is vandaag mijn telefoon kapot gegaan. Gelukkig is een van mijn huisgenoten een techneut, dus die ga ik er eens op los laten.
Jullie zijn weer op de hoogte. Volgende verslag volgt.
Groetjes
Claire, Clara, C, Claartje
Hoewel mijn eerste twee weken best wel fijn waren qua rooster, wordt het tempo nu opgevoerd. Wat eerst 35 uur per week waren zijn nu bijna 60. Gelukkig krijg ik overuren en extra werkdagen uitbetaald, dus daar kan ik niet over klagen.
Enige nadeel is dat je door de vermoeidheid meer dingen laat vallen, soms verkeerde bestellingen maakt, en van de ene voet op de andere wiebelt omdat je gewoon niet meer kunt staan na 15 uur.
Maar ondanks deze klaagzang is het toch wel echt leuk. Ik en één iemand anders zijn nu aan het groeien tot chef de comis, ofja, in de leer om dat te worden. Enige nadeel is dat de twee personen waar we het meest van kunnen leren (de Head Chef en de Senior Sous Chef) vertrekken. Huilen met de pet op.
De nieuwe huisgenoten zijn ontzettend aardig en we zijn nu al twee weken bezig om een borrel te organiseren, maar aangezien wij drie uit NL nooit een vaste dag vrij hebben, is het iets moeilijker dan gedacht om zomaar even wat te gaan drinken ergens.
Het regenseizoen is even op een stop gezet. Het was de afgelopen dagen matig bewolkt, zonnig en maar liefst 19 graden. Helaas van een afstand van kunnen genieten, aangezien ik dubbele shifts moest werken.
Verder heb ik mijn eerste gesprek gehad met de head chef (moet ik elke maand hebben) en deze was erg positief. Ze zien veel potentie in mij (wat ik betwijfel omdat ik de grootste kneus ter wereld ben in de keuken) en de senior sous-chef zei dat ik over vijf jaar misschien wel manager zou kunnen worden. Laten we het hopen :D
Nog een week en dan ga ik alweer een weekendje naar NL om even bij te komen. Lekker veel melk drinken, goed bijslapen en een beetje shoppen. Kan niet wachten! En natuurlijk weer pap en mam zien, die ik erg mis, maar natuurlijk ook mijn brüderlein.
De chefs in de keuken vragen wat ik mis van thuis. Natuurlijk gokken ze zelf en komen dan met: Wiet, Kaas, de Wallen, etc. Maar eigenlijk mis ik niet zoveel. Het brood is te eten (hoewel het een lange zoektocht was om een goed merk te vinden), de pindakaas is oké, en als je van heel sterke kaas houdt op je brood, dan is de cheddar goed te doen. Alleen de melk is niet te drinken.
Verder is vandaag mijn telefoon kapot gegaan. Gelukkig is een van mijn huisgenoten een techneut, dus die ga ik er eens op los laten.
Jullie zijn weer op de hoogte. Volgende verslag volgt.
Groetjes
Claire, Clara, C, Claartje
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
